سوره الضحی آیه 11
چگونگی شکر
در کلام معصومین(علیهالسلام)، شکرگزاری به شکلهای گوناگون مطرح گردیده است که در تناسب با ایمان (زبانی، قلبی و جوارحی) شکر نیز به انواع شکر زبانی، شکر قلبی و شکر رفتاری تقسیم شده است.
شکر زبانی:
الف) سپاس و حمد خداوند سبحان: امام صادق(علیهالسلام) می‌فرماید:
تمام شکر گفتن همین جمله است: الحمدلله رب‌العالمین
ب)بازگویی نعمت: امام صادق(علیهالسلام) در تفسیر و معنای این آیه (و اما بنعمه ربک فحدث؟) (18) می‌فرماید:
یعنی آن کس که به تو احسان کرده، نعمت داده، برتری بخشیده و عطا نموده است، حق او و دین او و آنچه را به تو عطا فرموده و نعمت داده بازگو
شکر قلبی:
امام صادق(علیهالسلام) می‌فرماید:
خدا به هر کس نعمتی دهد و او آن را از ته دل بفهمد شکرش را ادا کرده است
شکر رفتاری:
الف) دوری از محرمات: شکر عملی، استفاده صحیح از نعمت است و همین استفاده صحیح نشانه صداقت فرد در ایمان اوست. به کار نگرفتن استعدادها و نعمتهای خدادادی در راه صحیح، کفران نعمت محسوب می‌شود که شاخه‌ای از کفر است. امام صادق(علیهالسلام) می‌فرماید:
شکر نعمت همان دوری از محرمات است.(22)
ب) انجام تکلیف: امام صادق(علیهالسلام) در بیان حد شکر می‌فرماید:
حد شکر این است که اگر برای خدا در نعمتی که به تو داده حقی باشد آن حق را بپردازی
