- ۱ نظر
- ۱۹ تیر ۹۶ ، ۱۸:۴۸
شخصی بمن گفت:
به قدری گناه کرده ام که حتی روی این را ندارم که یک بار دیگر نام مبارک خداوند را
به زبان بیاورم ، به ذلت گناه افتاده ام از تنهایی و بی کسی و بی خدا بودن در حال
خفه شدن و مرگ هستم چگونه باز خداوند را در کنار خودم حس کنم؟ آیا او از من متنفر
است؟
من پاسخ دادم:
مهربانی و دلسوزی او چنان است که حتی راضی نمیشود،
بنده گنه کار و خطاکار نیز آبرویش ریخته شود و نزد فرشتگان بیآبرو شود. او خود در
حدیثی قدسی میفرماید: اگر کسانی که از من روی برمیگردانند، بدانند چقدر به آنها
علاقه دارم، هر آینه از شوق جان میسپردند. این حدیث به خوبی نشان میدهد که خدا
چقدر نسبت به بندگان گناهکار خود رئوف است و چقدر به آنها علاقه دارد.
جابر بن عبدالله انصاری نقل میکند: زنى نزد پیامبر (صلی الله علیه و آله) آمد و عرض کرد: یا رسول اللَّه زنى که فرزند خود را کشته، آیا فرصت توبه دارد؟ پیامبر فرمود: قسم به خداوندى که جان محمد به دست اوست، اگر او هفتاد پیغمبر را کشته باشد؛ بعد از آن، توبه کند و پشیمان شود و خدا بداند که دیگر آن گناه را انجام نمیدهد، خدا حتما توبه او را قبول میکند و از او در میگذرد. به درستى که درِ توبه به اندازه فاصله میان مشرق و مغرب باز است و یقینا توبه کننده از گناه، مانند کسی است که هیچ گناهی مرتکب نشده است.» (مستدرکالوسائل ج 12 ص 131 باب 87)
شیطان همیشه اینگونه القا میکند که احساس کنیم رابطهمان با خدا تیره شده و او نیز از ما خسته است، اما تا به حال درمحبت یک مادر به فرزند دقت نموده اید؟ مادری که آغوش پر مهرش همیشه بروی فرزند گشوده است و از هیچ کمکی نسبت به او دریغ ندارد
کار احترام دارد، تحرّک و تلاش در جهت
درست داراى احترام است؛ این نگاه اسلام است. اگر پیامبر ما دست کارگر را می بوسد،
بر اساس همین احترام به کار و احترام به کارگر باید باشد
روایتی در اهمیت کار هست که می فرماید:
«مَنْ أَکلَ مِنْ کدِّ یدِهِ مَرَّ عَلَی الصِّرَاطِ کالْبَرْقِ الْخَاطِفِ»
کسی اگر با دست خودش کار بکند، روز قیامت
از صراط مثل برق عبور می کند. یعنی معطلی در قیامت ندارد. (جامع الأخبار، ص 139)
قرآن می فرماید هرگاه از کار مهمی فارغ شدی به کار مهم دیگری
بپرداز «فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ» (انشراح 7) بنابراین بیکاری، ممنوع.
عن ابی جعفر (ع) قال : « قال موسی یا ربّ ! ایُّ عبادک أبغضُ الیک ؟ قال جیفهٌ با للّیل و بطّالٌ با لنّهار
»
امام باقر (ع) فرمودند : « که حضرت موسی بن عمران به پیشگاه خدا عرض کرد؛ بارالها
! کدام یک از بندگانت نزد تو بیشتر مورد بغض و بد بینی هستند؟ فرمود : آن کسی که
در شب مانند مرداری در رختخواب افتاده و در روز، عمرش در جامعه به بطالت می گذرد و
تلاش نمی کند و می خواهد
از دسترنج مردم استفاده کند.
کارهای فکری نیز از ارزش بالایی برخوردار است تا آنجا که یک ساعت فکر مفید از سال ها عبادت بهتر است.
خصوصیات یک دوست خوب از منظر قرآن
1- ایمان
یا ایهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّی وَعَدُوَّکُمْ أَوْلِیاءَ تُلْقُونَ إِلَیهِمْ بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْ کَفَرُوا بِمَا جَاءَکُمْ مِنْ الْحَقِّ ممتحنه/1 ؛ ای کسانی که ایمان آوردهاید! دشمن من و دشمن خودتان را دوست نگیرید. شما به آنان اظهار محبت میکنید؛ در حالی که آنها به آنچه از حق برای شما آمده، کافر شدهاند.
2- احترام به مقدسات و مسائل دینی
یا ایهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الَّذِینَ اتَّخَذُوا دِینَکُمْ هُزُوًا وَلَعِبًا مِنْ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ مِنْ قَبْلِکُمْ وَالْکُفَّارَ أَوْلِیاءَ … وَإِذَا نَادَیتُمْ إِلَى الصَّلَاةِ اتَّخَذُوهَا هُزُوًا وَلَعِبًا مائده/ 57ـ 58 ؛ای کسانی که ایمان آوردهاید! افرادی که ایین شما را به باد استهزا و بازی میگیرند ـ از اهل کتاب و مشرکان ـ ولی خود انتخاب نکنید… آنها هنگامی که (اذان میگویید و مردم را) به نماز فرامیخوانید، آن را به مسخره و بازی میگیرند.
3- راستگویی
یا ایهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَکُونُوا مَعَ الصَّادِقِینَ توبه/ 119؛ ای کسانی که ایمان آوردهاید! از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید و با صادقان باشید.
4- دوستی دوطرفه
اگر انسان قصد دوستی با کسی را دارد، باید ببیند که آیا طرف مقابل هم متمایل به این دوستی هست یا نه؟
هَا أَنْتُمْ أُوْلَاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَلَا یحِبُّونَکُمْ آلعمران/ 119؛ شما کسانی هستید که آنها را دوست میدارید، اما آنها شما را دوست ندارند.
آری، اگر دوستی یکطرفه باشد، باعث ذلت و خواری میگردد و هرگز برای انسان سودمند نخواهد بود.
5- دو رو نبودن
وَإِذَا لَقُوکُمْ قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا عَضُّوا عَلَیکُمْ الْأَنَامِلَ مِنْ الغَیظِ آلعمران/ 119؛ و هنگامی که شما را ملاقات میکنند، (به دروغ) میگویند: ایمان آوردهایم، اما هنگامی که تنها میشوند، از شدتِ خشم بر شما، سر انگشتان خود را به دندان میگزند.
6- خیر خواه بودن
یا ایهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِکُمْ لَایأْلُونَکُمْ خَبَالًا وَدُّوا مَاعَنِتُّمْ آلعمران/118؛ ای کسانی که ایمان آوردهاید! محرم اسراری از غیر خود، انتخاب نکنید؛ آنها از هر گونه شر و فسادی درباره شما کوتاهی نمیکنند. آنها دوست دارند شما در رنج و زحمت باشید.
7- خوش اخلاق بودن
یکی از دستورهای دین مبین اسلام، خوش اخلاقی با دیگران است که جایگاه بسیار والایی را داراست. خوش اخلاقی ،هم دوستیها را پایدار میسازد و هم در جذب دیگران به سمت خود تأثیر فوق العادهای دارد:
ادْفَعْ بِالَّتِی هِی أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِی بَینَکَ وَبَینَهُ عَدَاوَةٌ کَأَنَّهُ وَلِی حَمِیمٌ فصلت/ 34؛بدی را با نیکی دفع کن، ناگاه (خواهی دید) همان کس که میان تو و او دشمنی میکند، گویی دوستی گرم و صمیمی است.
در مقابل، تحمل نکردن دیگران و تندخو بودن، باعث میشود آنان از اطراف انسان پراکنده شوند؛ حتی اگر انسان، بهترین مخلوقات و پیامبر باشد:
فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنْ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَلَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ آلعمران/ 159؛ به (برکت) رحمت الهی، در برابر آنان (=مردم) نرم (و مهربان) شدی و اگر خشن و سنگدل بودی، از اطراف تو پراکنده میشدند.
متن از تبیان
روز رستاخیز روزى است که نه پدر، برادر، مادر، خواهر، همسر و نه هیچ آشنایى نمىتواند ذرههاى از عذاب و کیفر را از یار خویش دور سازد و نه کارى از کسى جز به خواست و اجازه او ساخته است
و آن روز گناهکاران و بیدادگران از هیچ سو یارى نخواهند شد
گفتنى است که این فراز از آیه شریفه برخلاف پندار برخی با موضوع شفاعت که یک موضوع قرآنى است و بیشتر مسلمانان به آن عقیده دارند، ناسازگارى ندارد؛ چرا که شفاعتى که به وسیله پیامبر و امامان معصوم و مؤمنان راستین و شایستهکردار انجام مىگیرد با اجازه و خواست اوست، و آیه 41 سوره دخان بیانگر آن است که
یَوْمَ لَا یُغْنِی مَوْلًى عَن مَّوْلًى شَیْئًا وَلَا هُمْ یُنصَرُونَ*إِلَّا مَن رَّحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ
هیچ کس در روز رستاخیز نمىتواند عذاب را از دیگرى دور سازد و یا دیگرى را یارى کند مگر اینکه از بارگاه خدا اجازه این کار را در حق کسى داشته باشد
درست به همین دلیل است که آیه بعد در ترسیم این حقیقت میفرماید
إِلَّا مَنْ رَحِمَ اللَّهُ