سوره نجم آیه 32
کار احترام دارد، تحرّک و تلاش در جهت
درست داراى احترام است؛ این نگاه اسلام است. اگر پیامبر ما دست کارگر را می بوسد،
بر اساس همین احترام به کار و احترام به کارگر باید باشد
روایتی در اهمیت کار هست که می فرماید:
«مَنْ أَکلَ مِنْ کدِّ یدِهِ مَرَّ عَلَی الصِّرَاطِ کالْبَرْقِ الْخَاطِفِ»
کسی اگر با دست خودش کار بکند، روز قیامت
از صراط مثل برق عبور می کند. یعنی معطلی در قیامت ندارد. (جامع الأخبار، ص 139)
قرآن می فرماید هرگاه از کار مهمی فارغ شدی به کار مهم دیگری
بپرداز «فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ» (انشراح 7) بنابراین بیکاری، ممنوع.
عن ابی جعفر (ع) قال : « قال موسی یا ربّ ! ایُّ عبادک أبغضُ الیک ؟ قال جیفهٌ با للّیل و بطّالٌ با لنّهار
»
امام باقر (ع) فرمودند : « که حضرت موسی بن عمران به پیشگاه خدا عرض کرد؛ بارالها
! کدام یک از بندگانت نزد تو بیشتر مورد بغض و بد بینی هستند؟ فرمود : آن کسی که
در شب مانند مرداری در رختخواب افتاده و در روز، عمرش در جامعه به بطالت می گذرد و
تلاش نمی کند و می خواهد
از دسترنج مردم استفاده کند.
کارهای فکری نیز از ارزش بالایی برخوردار است تا آنجا که یک ساعت فکر مفید از سال ها عبادت بهتر است.
