- ۰ نظر
- ۱۸ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۹:۲۸
برخلاف ظاهر و تصور برخی که میهمانی دادن و احسان و نیکی به دیگران را عین ضرر و زیان می دانند، این گونه اعمال، همان سود خالص و چند برابر است
به عنوان نمونه اگر شما خویشان و بستگان خود را پذیرا شوید، و از آنان بخواهید تا به خانه شما بیایند، افزون بر این که صله رحم کرده و دیگران را شاد کرده و موجب همدلی و افزایش محبت خانوادگی شده اید
همچنین به خودتان لطف کرده اید؛ زیرا با این کار به سعه صدر و شرح آن دست می یابید، هم عمرتان را با این کار دراز کردید، هم بلا و بدبختی را از خانه و خانواده خودتان دور نمودید و هم شخصیت خود را اصلاح و به کمال رساندید و هم مظهریت خلافت الهی و ربوبیت او را به نمایش گذاشتید و گامی بلند برای تعالی و متأله (ربانی) شدن خود برداشتید
خداوند درباره احسان می فرماید: من جاء بالحسنه فله عشر امثالها؛ هرکسی عمل نیکی آورد پس برای او ده برابرش است. انعام، آیه صد و شصت
یا درجایی دیگر می فرماید: کسانی که اموال خود را در راه خدا انفاق می کنند، همانند بذری هستند که هفت خوشه برویاند، که در هر خوشه، یکصد دانه باشد و خداوند آن را برای هرکس بخواهد (و شایستگی داشته باشد)، دو یا چند برابر می کند و خدا (از نظر قدرت و رحمت) وسعت دهنده و (به همه چیز) داناست. بقره، آیه دویست و شصت و پنج
بنابراین، احسان و نیکی به دیگران، همان احسان به خود است و پیش از این که دیگران از آن بهره مند شوند این شما هستید که از آن بهره می برید.
چگونگی استفاده از وقت
چگونگی استفاده بهینه از وقت به این است
که انسان با برنامه ریزی صحیح، کارهای مثبت خود را بین ساعات شبانه روز تقسیم کند،
و هر ساعت یا هر چند ساعت را برای انجام کاری قرار داده، و به این برنامه و نظم
ادامه دهد، به گونه ای که اگر روزی در نظم و برنامه اش خللی وارد شد احساس چالش و
کمبود نموده و به جبران آن بپردازد
مثلاً در
امور معنوی و خودسازی، چنان که علمای اخلاق گفته اند وقتی که صبح فرا رسید تا شب
هنگام خواب پنج مرحله را با ترتیب بپیماید که عبارتند از
مشارطه
مراقبه
محاسبه
معاتبه
مکافئه
یعنی در
مرحله نخست (مشارطه) با خدا و خود شرط و عهد کند که گناه نکند و دچار لغزش نگردد
در مرحله دوم
(مراقبه) ، مراقب و متوجه باشد که به عهد خود وفا نماید، و با مراقبت و نگهبانی
جدّی به ترک گناه ادامه دهد، و با اراده نیرومند از ورود گناه بر زندگیش جلوگیری نماید
در مرحله
سوم(محاسبه) در پایان کار، خود را محاسبه کند، و اعمال و گفتارش
راحساب رسی نماید، و با کنترل دقیق ریز و درشت کارهای خود را تجزیه و تحلیل نماید
در مرحله
چهارم(معاتبه) هرگاه دریافت که در حساب رسی خود دچار گناه و لغزشی شده است توبه
کند، و با سرزنش خود، نفس سرکش خویش را رام کند
در مرحله
پنجم(مکافئه) توجه داشته باشد که گناه موجب چالش شده، با انجام کارهای نیک آن را
جبران نماید، و خلأ به وجود آمده را پُر کند.