- ۱ نظر
- ۰۶ شهریور ۹۵ ، ۲۳:۴۳
پیامبر ص :«ثَلاثٌ مَنْ لَمْ تَکُنْ فیهِ فَلَیْسَ مِنّى وَ لا مِنَ اللّه عَزَّوَجَلَّ. قیلَ: یا رَسولَ اللّه، وَ ما هُنَّ؟ قالَ: حِلْمٌ یَرُدُّ بِهِ جَهْلَ الْجاهِلِ وَ حُسْنُ خُلْقٍ یَعیشُ بِهِ فِى النّاسِ وَ وَرَعٌ یَحْجُزُهُ عَنْ مَعاصِى اللّه عَزَّوَجَلَّ» ؛(خصال، ص 145، ح 172 )
سه چیز است که هر کس نداشته باشد نه از من است و نه از خداى عزّوجلّ. عرض شد: اى رسول خدا! آنها کدامند؟ فرمودند: بردبارى که به وسیله آن جهالت نادان را دفع کند، اخلاق خوش که با آن در میان مردم زندگى کند و پارسایى که او را از نافرمانى خدا باز دارد .
"شخصی به نام یونس شیبانی می گوید: امام صادق (ع) از من پرسید: مزاح شما با یکدیگر چگونه است؟ عرض کردم: بسیار اندک! حضرت فرمود: "این گونه نباشید؛ زیرا مزاح کردن، [نشانه] حسن خلق است و تو می توانی به وسیله آن، برادر دینی ات را شادمان کنی. پیامبر خدا نیز با افراد شوخی می کرد و منظورش، شاد کردن دل آنان بود."
هدف مزاح باید برای شاد کردن دل دیگران باشد. بنابراین، اگر با شوخی کردن، دیگران را برنجانیم یا کسی را مسخره کنیم، این شوخی، ممنوع و نکوهیده است و چه بسا موجب کنیه توزی و دشمنی میان دوستان می گردد. امام علی (ع) در این باره فرمود: "برای هر چیزی، بذری است و بذر دشمنی، مزاح است."
🔹از آغوش پدر پرتاب می شوی به ارتفاعی چندین برابر قامتت، خطرناک است!
🔹اگر حافظ و نگهبانی نباشد صدمه جدی ای به بدنت وارد خواهد شد، ولی تو همچنان میخندی و از این اوج و فرود ناخواسته لذت می بری
🔹اما گویا با توکل این کار خطرناک لذت بخش می شود، توکل به آغوشی که قطعا و حتما تو را خواهد گرفت، اعتماد کودک به آغوش پدرش شگفت انگیز است