شاید این دیالوگ بارها در ذهن شما هم اتفاق افتاده باشد:
«- نه ، گناهه ، من انجام نمی دهم!
- کی گفته گناهه ... تو قصدت این نیست ... اصلا این حرفا چیه ؟ ... توبه می کنی ! ... خدا بخشنده است ...
- نه چند بار ... دیگر روی بخشش خواستن ندارم
- قول میدهم این بار آخر باشه !! بعدش توبه کن و آدم خوبی بشو !!
این از محالات است! و از کجا معلوم که این گناه مرز بین سعید و شقی بودن شما نباشد؟ و یا این عمل آخرین عمل شما نباشد؟
البته سند روایی هم دارد:
عمر بن سعد، شبی را از ابن زیاد مهلت گرفت تا فکر کند و آخر به این نتیجه رسید که این گناه (قتل اباعبدالله علیه السلام) را انجام می دهد و به حکومت ری می رسد و بعد توبه می کند!!
به بیان دیگر با خود گفت این آخرین گناه تو خواهد بود و بعد توبه می کنی و ...!
اما آیا موفق شد؟!
اگر همین الان تصمیم گرفتید که یه خلوتی با خدا داشته باشید و از گذشته تان توبه کنید، این مطالب را از دست ندهید.
برای توبه کردن مراحل خاصی لازم است؟
توبه همان پشیمانی واقعی از گناه و تصمیم برای ترک گناه است و تکرار نکند و اینکه پشیمانی قلبی مان را چطور به خدا نشان بدهیم. هر کس بیانی دارد، یکی می گوید خدایا ببخش. یکی می گوید خدا پشیمانم و ذکر استغفرالله را بکار می‌برد.
انسان وقتی از گناهان گذشته پشیمان می شود و تصمیم می گیرد که، دیگر تکرار نکند ؛ البته حق الناس را ادا می کند و حق الله را هم ادا می کند، سعی می کند گناهان قبلی را با عبادت و رفتارهای خوب جبران کند و این یک توبه و توبه نصوح می شود که به تعبیر قرآن: یا ایهاالذین امنوا توبوا الی الله. ای کسانی که ایمان آورده اید توبه نصوح داشته باشید.
برای توبه نیامدند، آداب و قوانینی و مراحلی را مطرح کنند که بهانه، دست گناهکاران بیفتد و توبه را عقب بیندازند.
یک توصیه هایی برای بهتر شدن توبه، از اولیاء الله داریم ولی جزء قوانین توبه نیست تا اینکه توبه تأخیر نیفتد. چرا که عمر ما معلوم نیست. لذا هر لحظه ای، هر زمانی و هر موقعیتی می توانید توبه کنید.
استغفار را جدی بگیریم. وقتی انسان به فکر گناه می افتد باید استغفار کند. روایت داریم: خودتان را با استغفار معظر کنید تا بوی نامطبوع گناه شما را مفتضح نکند. از استغفار غافل نشوید
مهم این است که برسد به بن بست و بفهمد خدا دوستش ندارد و برگردد. حالا می خواهد توی ماشین باشد، در کلاس و یا خانه باشد، فرقی نمی کند. یک لحظه است. برای اینکه به تاخیر نیفتد، نیامدند پیچیده اش بکنند و دست و پا گیر بشود.
البته لحظه ای که توبه میکند و پشیمان میشود، اشک و آه و تضرع هم داشته باشد این خیلی بهتر است و هر چه این آه و ناله، سوزناک تر و داغ تر باشد، انقلاب درونی تر است.
چه کنم که در توبه کردنم ثابت قدم باشم و به سراغ گناهان قبلی نروم؟
از استرس های زمان گناه یاد کنیم. گناه استرس می آورد. انسان وقتی گناه می کند منتظر بلاست. یکی از علل نزول بلا گناه است. انسان وقتی توبه می کند آرامش پیدا می کند. مواظب القائات شیطان باشیم که در شما یاس ایجاد نکند. سعی کنیم که بیکار نباشیم و با فکر گناه مقابله کنیم.
حضرت علی (علیه السلام) می فرماید: کسی که زیاد فکر می کند به سمت گناه کشیده می شود. حضرت عیسی فرمود: موسی شما را از گناه نهی کرد من شما را از فکر گناه نهی می کنم.
زمینه های گناه را از بین ببرید
اگر با دوستانی گناه می کردیم دیگر با آنها ارتباط نداشته باشیم و باید ابزار گناه را از بین ببریم. اگر اینترنت و کامپیوتر یا موبایل ابزار گناه ما بوده است آنها را فراموش کنیم. در زمان مشخصی کار مشخصی بکنیم که این اراده ی ما راقوی می کند.
ارتباط خودمان را با خدا قویتر کنیم کتاب هایی در مورد معاد مطالعه کنیم به یادمرگ باشیم و جبران کنیم. در دعا داریم: آه از کمی توشه و طولانی بودن راه.
استغفار را جدی بگیریم. وقتی انسان به فکر گناه می افتد باید استغفار کند.
