سوره اعراف آیه 125

شخصی بمن گفت:
به قدری گناه کرده ام که حتی روی این را ندارم که یک بار دیگر نام مبارک خداوند را به زبان بیاورم ، به ذلت گناه افتاده ام از تنهایی و بی کسی و بی خدا بودن در حال خفه شدن و مرگ هستم چگونه باز خداوند را در کنار خودم حس کنم؟ آیا او از من متنفر است؟

 

من پاسخ دادم:
مهربانی و دلسوزی او چنان است که حتی راضی نمی‌شود، بنده گنه کار و خطاکار نیز آبرویش ریخته شود و نزد فرشتگان بی‌آبرو شود. او خود در حدیثی قدسی می‌فرماید: اگر کسانی که از من روی برمی‌گردانند، بدانند چقدر به آنها علاقه دارم، هر آینه از شوق جان می‌سپردند. این حدیث به خوبی نشان می‌دهد که خدا چقدر نسبت به بندگان گناهکار خود رئوف است و چقدر به آنها علاقه دارد.

 

جابر بن عبدالله انصاری نقل می‌کند: زنى نزد پیامبر (صلی الله علیه و آله) آمد و عرض کرد: یا رسول اللَّه زنى که فرزند خود را کشته، آیا فرصت توبه دارد؟ پیامبر فرمود: قسم به خداوندى که جان محمد به دست اوست، اگر او هفتاد پیغمبر را کشته باشد؛ بعد از آن، توبه کند و پشیمان شود و خدا بداند که دیگر آن گناه را انجام نمی‌دهد، خدا حتما توبه او را قبول می‌کند و از او در می‌گذرد. به درستى که درِ توبه به اندازه فاصله میان مشرق و مغرب باز است و یقینا توبه کننده از گناه، مانند کسی است که هیچ گناهی مرتکب نشده است.» (مستدرک‏الوسائل ج 12 ص 131 باب 87)

 

شیطان همیشه اینگونه القا می‌کند که احساس کنیم رابطه‌مان با خدا تیره شده و او نیز از ما خسته است، اما تا به حال درمحبت یک مادر به فرزند دقت نموده اید؟ مادری که آغوش پر مهرش همیشه بروی فرزند گشوده است و از هیچ کمکی نسبت به او دریغ ندارد

سوره شوری آیه 25

شاید این دیالوگ بارها در ذهن شما هم اتفاق افتاده باشد:

«- نه ، گناهه ، من انجام نمی دهم!

- کی گفته گناهه ... تو قصدت این نیست ... اصلا این حرفا چیه ؟ ... توبه می کنی ! ... خدا بخشنده است ...

- نه چند بار ... دیگر روی بخشش خواستن ندارم

- قول  میدهم این بار آخر باشه !! بعدش توبه کن و آدم خوبی بشو !!

این از محالات است! و از کجا معلوم که این گناه مرز بین سعید و شقی بودن شما نباشد؟ و یا این عمل آخرین عمل شما نباشد؟

البته سند روایی هم دارد:

عمر بن سعد، شبی را از ابن زیاد مهلت گرفت تا فکر کند و آخر به این نتیجه رسید که این گناه (قتل اباعبدالله علیه السلام) را انجام می دهد و به حکومت ری می رسد و بعد توبه می کند!!

به بیان دیگر با خود گفت این آخرین گناه تو خواهد بود و بعد توبه می کنی و ...!

اما آیا موفق شد؟!

اگر همین الان تصمیم گرفتید که یه خلوتی با خدا داشته باشید و از گذشته تان توبه کنید، این مطالب را از دست ندهید.

 

برای توبه کردن مراحل خاصی لازم است؟

توبه همان پشیمانی واقعی از گناه و تصمیم برای  ترک گناه است  و تکرار نکند و اینکه پشیمانی قلبی مان را چطور به خدا نشان بدهیم. هر کس بیانی دارد، یکی می گوید خدایا ببخش. یکی می گوید خدا پشیمانم و ذکر استغفرالله را بکار می‌برد.

انسان وقتی از گناهان گذشته پشیمان می شود و تصمیم می گیرد که، دیگر تکرار نکند ؛ البته حق الناس را ادا می کند و حق الله را هم ادا می کند،  سعی می کند گناهان قبلی را با عبادت و رفتارهای خوب جبران کند و این یک توبه و توبه نصوح می شود که به تعبیر قرآن: یا ایهاالذین امنوا توبوا الی الله. ای کسانی که ایمان آورده اید توبه نصوح داشته باشید.

برای توبه نیامدند، آداب و قوانینی و مراحلی را مطرح کنند که بهانه، دست گناهکاران بیفتد و توبه را عقب بیندازند.

یک توصیه هایی برای بهتر شدن توبه، از اولیاء الله داریم ولی جزء قوانین توبه نیست تا اینکه توبه تأخیر نیفتد. چرا که عمر ما معلوم نیست. لذا هر لحظه ای، هر زمانی و هر موقعیتی می توانید توبه کنید.

استغفار را جدی بگیریم. وقتی انسان به فکر گناه می افتد باید استغفار کند. روایت داریم: خودتان را با استغفار معظر کنید تا بوی نامطبوع گناه شما را مفتضح نکند. از استغفار غافل نشوید

مهم این است که برسد به بن بست و بفهمد خدا دوستش ندارد و برگردد. حالا می خواهد توی ماشین باشد، در کلاس و یا خانه باشد، فرقی نمی کند. یک لحظه است. برای اینکه به تاخیر نیفتد، نیامدند پیچیده اش بکنند و دست و پا گیر بشود.

البته لحظه ای که توبه میکند و پشیمان میشود، اشک و آه و تضرع هم داشته باشد این خیلی بهتر است و هر چه این آه و ناله، سوزناک تر و داغ تر باشد، انقلاب درونی تر است.

چه کنم که در توبه کردنم ثابت قدم باشم و به سراغ گناهان قبلی نروم؟

از استرس های زمان گناه یاد کنیم. گناه استرس می آورد. انسان وقتی گناه می کند منتظر بلاست. یکی از علل نزول بلا گناه است. انسان وقتی توبه می کند آرامش پیدا می کند. مواظب القائات شیطان باشیم که در شما یاس ایجاد نکند. سعی کنیم که بیکار نباشیم و با فکر گناه مقابله کنیم.

حضرت علی (علیه السلام) می فرماید: کسی که زیاد فکر می کند به سمت گناه کشیده می شود. حضرت عیسی فرمود: موسی شما را از گناه نهی کرد من شما را از فکر گناه نهی می کنم.

 

زمینه های گناه را از بین ببرید

اگر با دوستانی گناه می کردیم دیگر با آنها ارتباط نداشته باشیم و باید ابزار گناه را از بین ببریم. اگر اینترنت و کامپیوتر یا موبایل ابزار گناه ما بوده است آنها را فراموش کنیم. در زمان مشخصی کار مشخصی بکنیم که این اراده ی ما راقوی می کند.

ارتباط خودمان را با خدا قویتر کنیم کتاب هایی در مورد معاد مطالعه کنیم به یادمرگ باشیم و جبران کنیم. در دعا داریم: آه از کمی توشه و طولانی بودن راه.

استغفار را جدی بگیریم. وقتی انسان به فکر گناه می افتد باید استغفار کند.

کانال تلگرام آیه گرافی

سوره بقره آیه 222

یک نوازنده مشهور گفت: «هنگامی که نُتی را اشتباه می زنید، این نت بعدی است که خوب یا بد بودن آن را تعیین می کند» این جمله ساده درس بزرگی در خود دارد. اگر فقط کمی دقت و عقلانیت چاشنی کار خود کنید، می توانید اشتباه های بزرگ خود را تا حد زیادی جبران کنید. 

یک اشتباه ساده و از آن مهم تر، یک تصمیم عجولانه و نابخردانه می تواند زندگی ما را به خطر بیندازد. با به کار گرفتن این توصیه ی ساده در زندگی خود و برداشتن قدم های درست پس از ارتکاب یک اشتباه، می توان مسیر کاری را از شکست به پیروزی و یا از عذاب به مغفرت تغییر داد.

بسیار خوب است اگر از این اشتباه درس بگیریم و تجربه کنیم. با داشتن تجربه در یک مسیر اشتباه، راحت تر می توان مسیر و راه درست را تشخیص داد و پیدا کرد. اگر نُتی را اشتباه نواختید، در نت های بعدی آن را جبران کنید

برای جبران گناهان ریز و درشت، راه روی همه بندگان باز است؛ زیرا رحمت و بخشایش الهی بسیار بزرگ و گسترده تر از هر گناهی است. لطف خدا به بنده آن قدر زیاد است که امام صادق‌(ع) فرمود:

خداوند به داود نبی وحی کرد: بنده مؤمن من اگر مرتکب گناهی شد، ولی پشیمان گشت و توبه نمود و در وقت یاد آوری آن گناه از من حیا نمود، علاوه بر این گناه او که می‌آمرزم، آن را به حسنه تبدیل می‌کنم و من خدای ارحم الراحمین هستم‌

بحار الأنوار، مؤسسة الوفاء بیروت - لبنان، 1404 ه.ق، ج 6، ص 28

برای توبه نیازی به انجام عمل خاصی نیست. همین اندازه که از کردار قبل پشیمان بوده و قصد بر تکرار آن نداشته باشید. توبه محقق می شود و خداوند نیز آن را می پذیرد و شما را مورد رحمت و مغفرت خود قرار می دهد

 

سوره بقره آیه مبارکه 286

یک عمر به #خدا #دروغ گفتم و خدا هیچ گاه به خاطر دروغ هایم مرا #تنبیه نکرد.

می توانست، اما رسوایم نساخت و مرا مورد #قضاوت قرار نداد.  هر آن چه گفتم #باور کرد و هر #بهانه ای آوردم پذیرفت.

هر چه خواستم #عطا کرد و هرگاه خواندمش #حاضر شد. 

اما من هرگز حرف خدا را باور نکردم! وعده هایش را شنیدم اما نپذیرفتم.

#چشم هایم را بستم تا خدا را نبینم و #گوش هایم را نیز، تا صدای خدا را نشنوم. 

من از خدا گریختم بی خبر از آن که خدا با من و در من بود.

می خواستم #کاخ آرزوهایم را آن طور که دلم می خواهد بسازم 

نه آن گونه که خدا می خواهد. به همین دلیل اغلب ساخته هایم #ویران شد

و زیر خروارها آوار بلا و مصیبت ماندم. من زیر ویرانه های #زندگی دست و پا زدم و از همه کس کمک خواستم. اما هیچ کس فریادم را نشنید و هیچ کس یاریم نکرد. دانستم که نابودی ام حتمی است. 

با #شرمندگی فریاد زدم خدایا اگر مرا #نجات دهی، اگر ویرانه های زندگی ام را آباد کنی با تو #پیمان می بندم هر چه بگویی همان را انجام دهم  خدایا! نجاتم بده که تمام استخوان هایم زیر آوار بلا شکست. در آن زمان خدا تنها کسی بود که حرف هایم را باور کرد ومرا پذیرفت. نمی دانم چگونه اما در کمترین مدت خدا نجاتم داد. از زیر آوار زندگی بیرون آمدم و دوباره #احساس آرامش کردم. گفتم: خدای عزیز بگو چه کنم تا #محبت تو را جبران نمایم. 

خدا گفت: #هیچ ، فقط #عشقم را بپذیر و مرا باور کن و بدان در همه حال در کنار تو هستم

متن از پورتال آسمونی

عکس از 1pix.ir

سوره مبارکه شوری آیـه ی 25

• 
  

   از آنجا که خداوند راه بازگشت را همواره به روى بندگان باز مى‏گذارد کرارا در آیات قرآن بعد از مذمت از اعمال زشت مشرکان و گنهکاران به مسأله گشوده بودن درهاى توبه اشاره کرده در اینجا نیز پس از گفتار سابق مى‏افزاید:

   «و او کسى است که توبه را از بندگانش پذیرا مى‏شود، و گناهان را مى‏بخشد» (وَ هُوَ الَّذِی یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ وَ یَعْفُوا عَنِ السَّیِّئاتِ)

  
  

  اما اگر تظاهر به توبه کنید، ولى در خفا کارى دیگر انجام دهید، تصور نکنید که از دیده تیزبین علم پروردگار مخفى خواهد ماند، نه «او آنچه را انجام مى‏دهید مى‏داند» (وَ یَعْلَمُ ما تَفْعَلُونَ)

• 

• 
  
•